Mijn burn-out 5 jaar geleden bracht me op het pad van de Yoga en daar ben ik nog iedere dag dankbaar voor. Ik leefde vanuit mijn hoofd, stond onbewust op ‘aan’ en Yin bracht me heel langzaam weer in verbinding met mijn lijf.
Met yin yoga werk (stretch) je vanuit ontspanning, diep in het bindweefsel en daarmee geef je je lichaam de ruimte om de spanning daar los te laten. Het is een langzame, rustgevende vorm van yoga. De houdingen zijn gericht op het versterken en versoepelen van je spieren, bindweefsel en je gewrichten.
Hoewel ik het in het begin super confronterend vond om lang in één houding te blijven – wat in eerste instantie frustratie en onrust creëerde – werd ik na verloop van tijd juist heel bewust van mijn lichaam en leerde ik het weer voelen. Menig inzicht kwam omhoog.
Ik heb ook echt wel ‘zomaar ineens’ een traantje gelaten op de mat… Niet heel gek besefte ik later, want de plekken waar we emotie of trauma vasthouden zijn in de spieren en bindweefsel en daar werkt deze vorm van yoga op. Het creëert dus zowel fysiek als mentaal ruimte. Bv. in de achterover buigingen open je de borst volledig en omdat dat juist het gedeelte is dat je probeert te beschermen (je organen zijn een kwetsbaar gebied, bij schrik krimp je ineen) kan dat een heel kwetsbaar gevoel geven en dus een emotie triggeren. Voor mij betekende dat ik het gevoel wat in de houdingen omhoog kwam ging onderzoeken, en dat was ik niet gewend, ik onderdrukte het eigenlijk altijd.
Hoe wonderlijk hoe ons lichaam werkt… Het is echt ons boek, en het is niets vergeten. Het verhaal erachter hoef je niet eens altijd te weten.
Tijdens mijn burn out heeft Yin Yoga i.c.m. Ademwerk, BRTT en Craniosacraal therapie mij uiteindelijk in mijn herstelproces bij het verwerken van (vroegkinderlijk trauma) echt heel erg geholpen.
Heb jij voor jezelf onderzocht welke ontspanning jouw lichaam nodig heeft?
~Linda🌸